Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Στεκομαι εδω..για μια ακομη φορα τα δακρυα κυλουν καυτα απο τα πρισμενα
μου ματια. Η μασκαρα τρεχει πανω στα χλωμα μου μαγουλα. Η ζακετα μου μισοβγαλμενη
και κα9ομαι κολλημενη στον υπολογιστη για μια ακομα φορα. Να σε βλεπω για χιλιοστη
φορα να με πληγωνεις. Σκεφτομαι πως ολα εχουν χα9ει και ισως και ε3αιτιας μου. Ισως εγω να συνεβαλα στο να μισησουμε ο ενας τον αλλον...Πραγματικα δεν 3ερω.
Τωρα βρεχει και ειμαι μονη μου..Παντα η3ερες οτι αυτο με φοβιζε. Παντως 9ελω να 3ερεις οτι
σ'αγαπησα στ' αλη9εια και δεν ντραπηκα να στο πω..να στο δει3ω..μεχρι και την τελευταια
μας στιγμη. 9υμαμαι τις χιλιαδες φορες που κα9ομασταν να μιλησουμε. Μα δεν τα καταφερναμε, ο κα9ενας ελεγε τα δικα του. Και 3ερεις κατι; Ειχε πλακα. Μεσα στην δυστυχια μου γελαγα με το ποσο παραταιροι ειμαστε εμεις οι δυο. Για το ποσο αταιριαστες και 3εχωριστες ηταν οι ψυχες μας. Ειναι αλη9εια οτι τα ετερονυμα ελκονται. Ναι, μαζι σου το ενιωσα στο πετσι μου περισσοτερο απο κα9ε αλλη φορα. Ελκονται τα ετερονυμα ζωη μου. Αλλα το 9εμα ειναι το ποσο 9α καταφερουν να μεινουν ενωμενα; Μαλλον οχι για πολυ..

Γενικα, ενιωσα την απορριψη, την κοροϊδεια, τις βρισιες σου...την αδιαφορια. Για σενα μονο ματακια μου, ανεχομουν τα παντα. Τα νευρα σου, τις απαιτησεις σου στο κα9ε πραγμα που καναμε ή δεν καναμε μαζι. Την αναγκη σου να επεμβενεις και να μου οριζεις την ζωη..Το τι 9α φοραω, με ποιους 9α βγαινω...πως να συμπεριφερομαι..ΟΛΑ!!! Ζηλευες...και αυτο με εκανε να σε ερωτευτω ολο και πιο πολυ...Ποσο ευκολο ειναι να σαγηνευτεις απο μια αγαπη και να τα χασεις ολα. Μου αρεσει να ζω με την μαγεια του ερωτα. Για την ακριβεια μου αρεσε.!!! Ισως μου αρεσε και να πληγωνομαι..Παντως απο σενα πληγω9ηκα και μαλιστα πολυ...
Ακομα ομως και αν πληγωνομουν εγω στεκομουν εκει..βραχος σωστος για να δεχτω κα9ε νεα σου προσβλολη..κα9ε οργισμενο κυμα μισους. Που 9α σε ταρακουνουσε παλι. Και 3ερεις κατι;
Αν με η3ερες εστω και λιγο 9α η3ερες οτι ολα αυτα λυνονται με λιγη υπομονη..Τα ονειρα μας
τα γκρεμισε ο ανεμος. Καστρακια χτισμενα στην αμμο που με το παραμικρο μελτεμακι ταραζονται ολακερα. Ετσι ηταν και ο ερωτας μας..ωσπου ηρ9ε ο μεγαλος αερας και τα σκορπισε.

Τα ισοπεδωσε ολα.Και οσο για μια συγνωμη, δεν 9α την ακουγα ποτε..γιατ εσυ ποτε δεν 9α εβλεπες τα δικα σου λα9η. Δεν ημουν αυτο που ειχες ονειρευτει. Αν νοιαζοσουν εστω και λιγο για αυτα που αγαπαω, λαχταραω, προσδοκω...αλλα 3εχασα εσυ εισαι ο σκληρος. Δεν δινεις δεκαρα για τα δακρυα που γεμιζουν τα ματια μου και το προσωπο μου. Κα9ε φορα με υποτιμουσες. Παντα για σενα ημουν κατι κατωτερο... "Ηρεμισε, εγω ειμαι εδω" Αυτο ειχες πει.
Κι ομως ρε δεν ησουν που9ενα..και δεν 9α εισαι γιατι δεν το 9ες πραγματικα. Βαρε9ηκες..9ες να ζησεις κατι καινουριο..Τι βαρε9ηκες ακριβως ψυχουλα μου; Το να σε αγαπανε; Το να δινουν τα παντα για σενα;

Ποτε δεν νοιαστηκες για τα συναισ9ηματα μου. Δεν τους εδωσες προσοχη. Στο γραμμα δεν κοιτα3ες την ουσια των πραγματων αλλα μονο αυτο που η9ελες να δεις εσυ.. Μια ψευτρα που επαιαζε...Το η3ερα ειλικρινα, μεσα απο τα βα9η της ψυχης μου..το η3ερα οτι με εσενα 9α παει μακρια η βαλιτσα. Και τελικα; Η βαλιτσα πηγε μακρια και χα9ηκε. Επεσε μεσα σε ενα βουρκο με αναμνησεις. Τις αναμνησεις που κουβαλουσε η ιδια.. Με λιγα λογια αυτοκτονησε.
Ετσι ειναι καρδουλα μου.. Εμεις σκοτωσαμε αυτο το λιγο που υπηρχε..Σημερα, οπου και αν ημουν εβλεπα εσενα..οτι τραγουδι και αν ακουγα..ελεγα οτι μας ταιριαζε και στο αφιερωνα κρυφα..Φταιμε κι οι δυο παντως..οχι στον ιδιο βα9μο αλλα φταιμε.

Και τωρα ειναι καπως αργα δεν νομιζεις;
Ειμαι ανοητη, σε πιστεψα, οτι μπορει και να με αγαπουσες...Ποναω αρκουδουλη μου...αν9ρωπος ειμαι και ποναω. Δεν 3ερω γιατι τα γραφω ολα αυτα..σε τι 9α με βοη9ησει..
Αφου ποτε δεν 9α τα δεις..!!! Μακαρι να μπορουσα να στα πω και απο κοντα. Να αφησω επιτελους τα δακρυα μου να κυλησουν...μεσα στην αγκαλια σου. Για αυτα που ειχα και δεν εχω..για αυτα που απεκτησα και αυτα που εχασα..για αυτα που σου εμα9α και αυτα που με διδα3ες..ομως δεν 9α βρω ποτε το 9αρρος. Βλεπεις, σ'αγαπαω τοσο πολυ που δεν 9ελω να νιωσεις τυψεις..ή καποιο φται3ιμο.. Τιποτα δεν εμεινε πια ψυχη μου, μονο αναμνησεις.
Μου ειχουν λειψει τα ονειρα μας. Τα καστρακια μας μωρο μου..αυτα που γκρεμιστηκαν στις 12.12.09













13.12.09



by.nanukiii.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου